สับปะรด

ชื่อวิทยาศาสตร์ Ananus comosus Merr.วงศ์ Bromeliaceae

ชื่อท้องถิ่น มะขะนัด มะนัด (ภาคเหนือ) บ่อนัด (เชียงใหม่)ขนุนทอง ย่านัด ยานัด (ภาคใต้) หมากนัด (ภาคอีสาน)

ลักษณะของพืช » สับปะรดเป็นพืชล้มลุกหลายปี ลำต้นสั้นและแข็ง ใบออกสลับโดยรอบต้น ในเรียวยาว ปลายแหลม ดอกออกเป็นช่อสี ช่อดอกมีก้านยาวผลรูปร่างเป็นรูปไข่หรือทรงกระบอก

การปลูก » นิยมใช้หน่อปลูก ขึ้นได้ในดินแทบทุกชนิด ชอบดินร่วนปนทรายไม่ชอบน้ำขัง ถ้าเป็นดินเหนียวควรยกร่องกว้าง 1 เมตร หน่อผึ่งแดด 7-10 วันก่อนการปลูกดึงใบล่างสุดออก 2-3 ใบก่อน จุ่มหน่อในน้ำยากำจัดเชื้อราและนำเอาหน่อไปปลูกในดินลึกประมาณ 10 ซ.ม. เอียง 45Vองศาหลังการปลูกแล้วกดดินบริเวณที่ปลูกให้แน่น ดูแลโดยใส่ปุ๋ยเมื่ออายุ 3-6 เดือน และ9 เดือนต้องสนใจเรื่องการระบายน้ำด้วย

ส่วนที่ใช้เป็นยา » เหง้าทั้งสดและแห้ง

รสและสรพรคุณยาไทย » รสหวานเย็น ขับปัสสาวะ

วิธีใช้ » ใช้เหง้าสดหรือแห้ง แก้อาการขับเบา ช่วยขับปัสสาวะโดยใช้เหง้าวันละ 1 กอบมือ (สดหนัก 200 - 250 กรัม แห้งใช้ 90 - 100กรัม ต้มกับน้ำดื่มวันละ 3 ครั้ง ก่อนอาหารครั้งละ 1 ถ้วยชา (ประมาณ 75 มิลลิลิตร)

คุณค่าทางอาหาร » สับปะรดรับประทานเป็นผลไม้ได้ดี มีคุณค่าทางโภชนาการมากมายเพราะมีเกลือแร่ วิตามินต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายของเราไม่น้อย น้ำสับปะรดเอาไปแช่เนื้อทำให้เนื้อนุ่มได้ด้วย ไม่ทำให้เปื่อยยุ่ยทำให้นุ่นกำลังดี ช่วยย่อยอาหารได้